วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2551

นอก รอบสอง

เริ่มจากไหนดี เริ่มจากชีวิตตอนนี้ที่โค-ต-ร น่าเบื่อเลย การบงการบ้านไม่มีอารมณ์อยากทำเท่าเมื่อก่อน (ตอนที่เขียนอยู่นี่ไอ้เบนก็เข้าๆออกๆเอ็มอยู่ได้ คอมฟั่นเฟือนอีกแล้วเร๊อะ!!!!)

อยากกลับแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย

รู้สึกอยากกลับไปเจอเพื่อนสักระยะแล้วมาใหม่ อยู่ที่นี่พูดอังกฤษแล้วทำให้คนขำ ..ไม่ได้! จำได้ลางๆว่าตอนมาใหม่ๆเคยฝันว่าได้กลับไปจัน แล้วก็วุ่นวาย จัดของอะไรกันใหม่ รีบขับรถมากรุงเทพเพื่อขึ้นเครื่องบินแล้วบินไปอเมริกา ตื่นมารู้สึกงงอย่างบอกไม่ถูก(เบน เมิงก็ยังเข้าๆออกๆอยู่ได้)

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเจอเรื่องประหลาดใจในคาบยกน้ำหนัก เผอิ๊ญวันพุธมันดันมาสอบ อันที่จริงก็ไม่เชิงสอบ แต่เหมือนวัดว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมาพัฒนาไปแค่ไหน เดือนที่แล้วก็ลองใส่ด้านละ 45 ดู ปรากฏว่ามันยกไม่ไหว แต่พอมาครั้งล่าสุดกลับยกได้ เปนเรื่องที่ไม่ได้คาดไว้มาก่อน กะว่ายกเล่นๆไม่ได้ก็ช่างมัน

มาถึงตอนนี้เบนก็หยุดเข้าๆออกๆแล้ว สงสัยคอมเจ๊ง อีกนานคงออนได้อีก(ลาก่อนเบน เพือน(ตาย)ยาก)
เมื่อวันพฤหัส ศุกร์ เสาร์เช้าที่ผ่านมา ไปร่วมกิจกรรมของทางโรตารี เปน Halloween party แต่จัดที่ H.D. Jacobs High school ก็ไปพักกับคนอื่นที่ไม่ใช่โฮสสักระยะ ตามจริงแล้วมี AFS ไปด้วยแต่ไม่มาก สรุปก็คือได้เพื่อนอะไรกันมาเรียบร้อย แต่ชีวิตลำบากพอสมควร

พอตอนเย็นก็ไปชำแหละฟักทอง ตัดเปนหน้าอย่างที่เรารู้ๆกัน เผอิญว่าคนที่เปน partner ต้องไปทำธุระที่อื่น กะว่าจะต้องมานั่งทำคนเดียวซะแล้ว ปรากฏว่ามีผู้ใจดีเดินมาช่วย โชคดีไป

วันต่อมาก็กลับบ้านโฮส ไปข้างนอกจนค่ำ แล้วเหนื่อยมาก จึงมาอัพบลอกแก้เหนื่อย



ปล.นอน

วันอังคารที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ประกาศ

ประกาศ !

เนื่องจากว่าทางทีมงาน Watarase (ซึ่งมีอยู่เพียงคนเดียวและไม่มีใครสนใจ) ได้ปรับเปลี่ยน BG เพียงเล็กน้อย(ที่ไหน) จึงทำให้บางท่านอาจเกิดอาการตาลาย และ วิงเวีนยศีรษะ(เขียนถูกด้วยเว่ย)ได้

จึงขอความกรุณาแสดงความเหนว่าควรทำอย่างไรให้มันไม่ตาลาย เพราะตอนนี้ผมก็เริ่มจะอาเจียนแล้ว ครั.... อือ... อื้ออ...... อึ๊บ !


อ้าาา ลงคอไปเรียบร้อย อร่อยจริงๆ


entry นี้ไม่มีอะไรมาก พอดีปรับเปลี่ยนครับ เลยแจ้งไว้ถ้าหากท่านมีปัญหา(เรอะ!)กับ BG ของกระผม
หากท่านอยากกลับไปอ่านบทความเก่า ควรจิ้มตรงนี้ อย่าจิ้มแรงนะครับ

ขอบพละคุณอย่างสูง

จากทีมงาน(เพียงคนเดียว)
ปล. Love Japan !!

วันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2551

นอก รอบหนึ่ง

หรืออาจจะ นอกรอบ หนึ่ง ก็เปนได้ แต่ทางที่ดีอย่าไปใส่ใจมันเลยดีกว่า
นอกรอบคืออะไร

ไม่บอก งอล

....

จากใจเลยจ๊ะ คือไม่รู้จะทำอะไรดี กะว่าบทความนี้จะมานั่งบรรยายสรรพคุณตัวเอง
แต่ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าผมเปนคนยังไง จริงมั้ย ?

ชีวิตช่วงนี้ก็ขึ้นๆลงๆเหมือนทุกที ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ ว่าทำไม....

Lelouch ต้องตายยย TT
(ถ้าปลายังดูไม่จบ แล้วมาอ่านเจอ บอกได้คำเดียว "ซวย")

ไม่เข้าใจใช่มั้ย ?

เกรดตอนนี้ดูเหมือนจะดี แต่ก็แย่ ได้ A 3 ตัว C- กับ D มาอย่างละตัว ไอ้ที่ C- คือ US history
จำได้คร่าวๆว่า 2 อาทิตย์ที่แล้วมัน B- แต่เนื่องจากขี้เกียจทำการบ้านไประยะหนึ่ง มันเลยออกมาอย่างที่เห็น แต่วิชานี้ชอบครับ อาจารย์(สอน)ถึงใจดี

มาทางชมรมบ้าง อาทิตย์หน้าก็คงต้องไปช่วย foreign x s ตกแต่งห้องสำหรับ Halloween
แต่ไม่รู้จะเอายังไงกับ photo club ดี อาทิตย์ที่แล้วก็โดนชมรมอื่นมายืมใช้ห้อง เลยยกเลิกไปชั่วคราว ส่วนอาทิตย์ก่อนหน้าโน้นก็ไม่ได้เข้า สรุปคือเข้าไปแค่ 2 ครั้ง
ทาง Japanese Culture club หลังจากที่ 4 อาทิตย์ ให้ดูแต่ anime เลยถูกบางท่านเรียก Anime club ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อาทิตย์ก่อนหน้านู้นมีเปิด เพลง Hare Hare Yukai ทาง Youtube แล้วสอนเต้นกันไปเปนที่เรียบร้อย [ สงสัยเชิญ : http://www.youtube.com/watch?v=mljdpRp41I4 ] แต่ผมไม่ได้ยืนขึ้นไปเต้นหรอกครับ รู้สึกอยากนั่งแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่ head เต้นเก่งมาก เกือบทั้งชมรมผมว่า "Otaku" (แต่ head น่ารักนะ)

อากาศช่วงนี้หนาว เย็น หิมะใกล้ตกแล้ว ปากตงปากแตกกันไปเป็นที่เรียบร้อย ผิวหนังเริ่มกร้าน หน้าลอกเปนขุยๆ เกลื้อนขึ้นตามหลังและหนังหัว เพราะหนาวเลยขี้เกียจอาบน้ำ จะมีดีก็ฟันนี่แหละที่แปรงทุกวัน
(เชื่อมั้ย ?)
เริ่มรู้สึกว่าตัวใหญ่ขึ้น แต่น้ำหนักเหมือนจะเท่าเดิม เรื่อง gym class หลังจากวันแรกที่ไปยกน้ำหนัก วันนั้นจำได้ดี เดินเข้าไปแบบไม่รู้อะไรซักอย่าง อาจารย์แกก็จับให้ผมไปคู่กับคนนึง มันยกทีละมากกว่า 90 pound(รวมน้ำหนักที่ถ่วง 2 ข้าง แต่ไม่รวมน้ำหนัก bar) พอเข้าตาผม มันก็จับ 25 ใส่ให้ 2 ข้าง

แม่เจ้าาา

ไม่ต้องยกหรอกครับ มันไม่ขยับเลย หนักจริงๆ มันเลยเปลี่ยนไปใส่ 5 ให้ เลยดีขึ้น อันนี้ยกได้ แต่มันครั้งแรก ยก bar ขึ้นแบบเบี้ยวไปเบี้ยวมา ..จบสำหรับเรื่องนี้

เมื่อวันศุกร์ Bobby เตะบอลมากระแทกแว่น ปรากฎว่าเลนส์มัน came out (กระแดะ) เลยไปให้ร้านซ่อมให้วันนี้ หลังจากกลับมาก็มาช่วยโฮสขุดสวนพรวนดิน เพื่อปลูกผักชุดใหม่สำหรับปีหน้า คือช่วงหน้าหนาวนี้มันยังไม่เกิด มันจะไปเจริญเติบโตสร้างเนื้อยงเนื้อเยื่ออะไรกันปีหน้า แล้วถึงจะได้กิน

Bobby ก็ชอบให้สอนจั๊ง ไอ้ภาษาไทยเนี่ย แต่เนื้อหาหลักๆคืออยากรู้คำหยาบ คือ ไอ้เราอยู่เมืองไทยก็ไม่ค่อยได้พูดคำหยาบสักเท่าไหร่ มันก็จริงที่ว่าพูดไปก็ไม่มีใครเข้าใจนอกจากตัวเอง แต่ก็รู้สึกไม่อยากพูด มัน มัน


มันอยากพูดกับพวกเมิงมากกว่า

วันศุกร์ที่ผ่านมาก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนเกาหลี 2 คน ก็คุยๆกันไป อยู่ดีๆก็บอกว่าให้พูดไทยให้ฟังหน่อย (จะให้พูดทำไม เมิงไม่เข้าใจหรอก) พอพูดไป ก็บอกว่ายาวกว่านี้หน่อย เอาเปนประโยค ...

พวกเมิงไม่เข้าใจอยู่แล้วจะฟังไปทะม๊าย ก็เลยเล่าเรื่องผีให้มันฟัง อืม แล้วมันก็ขำ
ฟังเรื่องผีแล้วขำ มันขำหน้าผมรึเปล่าอันนี้ก็ไม่ทราบ เสร็จแล้วก็รีบหนีไปห้องสมุด ขี้เกียจคุยกับพวกมันและ ฮ่าๆ

วันนี้ตอน 6 นาฬิกา(อีกราวๆ 40 นาที) ออกไปข้างนอก ไปดู show อะไรซักอย่าง การบ้านก็ยังไม่ได้ทำ และก็ยังคงเปนการบ้านของ US history เช่นเคย จะว่าง่ายก็ง่ายแต่เสื**ไม่ทำเอง ฮ่าๆ

ฮ่าๆ ฮ่าๆ จบ ฮ่าๆ(อ่านะ)




ปล. อยากกินกุ้ง อยากกินซูชิ๊ !!!!
ปล2. สำหรับคนที่เล่น facebook สามารถส่ง invite มาได้นะครับ ;D

วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551

Why ?

Why is next week AWESOME ??
Because
Monday = Columbus Day no School !!!
Wed & Thurs day = Short Day !!!

แม้เจ้าาา อาทิตย์หน้าแทบไม่ได้เรียน (แอบดีใจ) แต่ปัญหายังอยู่ที่ photography
การบ้านคือถ่ายรูปเงา 30 เงา แม่เจ้าา จะไปหาเงาเจ๋งๆจากไหนล่ะครับ แถวบ้านก็มีแต่ต้นไม้ ดูเหมือนง่ายนะ ถ่ายรูปเงา ...

มันเก็บคะแนนนะเซ่ !! เค้าวัดคุณภาพกับความเปนศิลปะของรูป ซึ่งผม(กุ)ไม่เข้าใจซักนิด

ตัดมาที่เมื่อวาน วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม หลังเลิกเรียน ก็ไป


SIX FLAGS : GREAT AMERICA !!!

ไปสวนสนุกนั่นเองครับ

แหม ไอ้เราก็ไม่ค่อยถูกกับสวนสนุกมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เหมือนตั้งแต่เกิดมาก็รู้ว่าเราไม่ถูกกัน
อย่านะ ออกไปไกล ไกล..

สรุปคือเล่นไป 4 เครื่อง แค่ 4 เครื่องเท่านั้นครับ
*ใน " " คือคำพูดของคนที่ไปด้วย

เครื่องแรก : "เปนเครื่องเล่นรถไฟเหาะพื้นฐาน ไม่มีอะไรมาก เปรียบเสมือนเราเริ่มเดินก่อนจะวิ่ง"
Comment : ผมก็เชื่อครับ เค้าบอกว่าง่าย เอ้า ง่ายก็ง่าย
ถ้าบอกว่าอันนี้เริ่มเดินนา ไม่ต้องเดินแล้ว






ปล่อยกุนอนเหอะ

เครื่องที่สอง : อันนี้ผมจำชื่อได้ว่า Viper "มันจะน่ากลัวแค่ตอนลงขาแรก(1st drop) จากนั้นมันจะไม่มีอะไรเลย แถมยังไม่มีโค้งอีก แค่ขึ้นกับลง แต่ 1st drop จะรู้สึกเหมือนกระเพาะ(กะเพราะ ?) มันขึ้นมาด้านบน"
Comment : เอาว่ะ แค่ขึ้นกับลง แถมอดทนแค่ 1st drop จากนั้นก็สบายแล้ว ทั้งยังได้รู้ด้วยว่าเวลากระเพาะมันเด้งมาด้านบนมันรู้สึกยังไง

ผมก็ขึ้นไปครับ พอเริ่มเคลื่อนไปจนถึงสุดสูงสุดเตรียม 1st drop ก็มีป้ายเขียนติดเอาไว้ จำได้คร่าวๆว่าเช็คเข็มขัด ก็หันไปถามเพื่อนว่ามันอะไร "เช็คเข็มขัด เพื่อกันว่าคนจะไม่กระเด้งตกลงไป"

....

ปล่อยกุกลับไปนะ อย่านะ เอาไอ้ Viper ไวเปรตนี่ออกไปจากชีวิตกุ

มันไม่ทันแล้วครับ พอเริ่มเคลื่นมันก็ดิ่งลงด้วยความเร็วต้นเท่าไหร่ไม่ทราบ ทราบอย่างเดียว

กระเพาะกุจะปลิวแล้ว

พอพ้น 1st drop ก็รู้สึกโล่งขึ้นมาทันใน มันมีทั้งหมด 4 drops ขออธิบายคร่าวๆ
1st : Oh my Godddddddddd !!!
2nd : รู้สึกสบายใจครับ เพราะเค้าบอกว่าหลังจาก 1st drop จะไม่มีอะไรน่ากลัว อืม



ไม่น่ากลัวกระเพาะเมิงสิ

3rd : ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆซักคำให้ลึกซึ้ง ~
4th : ฝากเป็นเพลงสุดท้าย ที่เราจะได้พบเจอกัน ~ (เพลงสุดท้าย Tattoo Colour)

แล้วอย่าเพิ่งคิดว่าขึ้นลงมันจะสบายกว่ามีโค้งนะครับ เพิ่งรู้ว่านั่งแล้วก้นไม่ติดเบาะก็คราวนี้แหละครับ จะบินเอาให้ได้เลย

เครื่องที่สาม : The Dark Knight "....มันเปน sci fi....." พูดยาวครับ แต่ฟังได้แค่นี้
Comment : อันนี้ขอบอกว่าเข้าไปอย่างโง่ๆ เค้าบอกว่ามันจะเปน sci fi ก็เข้าใจว่ามันจะให้ไปดูแบบ Batman ไรงี้ เหมือนโชว์อ่ะ ก็เข้าไปต่อแถว พอจะถึงทางเข้าตาผมมันก็ดันไปสะกิดตัวหนังสือด้านหน้า

To Trian

แม้เจ้าาาาา มันเปนรถไฟเหาะนี่หว่า ก็เต็มที่เลยครับ อันนี้เปนแบบเล่นด้านใน แล้วทำรางแบบว่า จะหักโค้งตัว U ไปถึงไหน ถ้าครั้งเดียวจะไม่บ่นครับ

มันล่อไป 5 ครั้ง แต่อันนี้จบเร็วมากเพราะอยู่ด้านใน ไม่ค่อยมีพื้นที่

เครื่องเล่นสุดท้าย : Raging Ca.... มัน Ca อะไรซักอย่างนี่แหละครับ จำไม่ได้ และอันนี้ไม่มีใครพูดถึงมัน
Comment : ไปโง่รอบสอง ไม่ทราบว่าเค้าจะไปไหน ก็เดินตามเค้าไป คิดว่าจะไปหาอะไรกิน
พอไปถึงก็เข้าใจครับ ว่ากุได้กินยาแน่ๆรอบนี้

มันจะเปนเหมือนกะละมังให้นั่ง 2 คน แล้วก็ไหลไปตามรางที่น่ากลัวตามปกติของมัน แต่มันจะมีจุดนึง หักโค้ง แล้ว ไอ้ที่นั่งเหมือนกะละมังมันจะ หมุน หมุน หมุนซ้าย หมุนขวา


หมุนทำหน้าแข้งเมิงเรอะ
พ่อเปนเครื่องปั่นไง๊

แหม่ เหมือนจะคลุกเคล้ากุให้อร่อยก่อนตาย
โคตรน่ากลัวเลย ตอนนั้นบอกกับตัวเองว่า "ผมจะสนุกกับเครื่องเล่นนี้เปนอันสุดท้าย จากนั้น พอ"

แล้วทุกเครื่องเล่นมันจะมีถ่ายรูประหว่างเล่น ขอเถอะครับ ช่วยใช้ photoshop หรือถ้าท่านใช่ไม่เปนก็ paint ก็ได้ครับ หรืออะไรง่ายๆที่่มันแต่งรูปได้ ขอนะครับ

ลบหน้ากุออกไปที ไม่ก็ลบรูปทิ้งไปเลย

จากนั้นก็เดินเล่น ช่วงนี้มันมี Halloween ไงครับ ก็จะมีคนแต่งตัวเปนผีมาหลอกคนเดินไปมาระหว่างทาง


แม่เจ้าา หลุดจากเครื่องเล่น ยังต้องมาเจออะไรสยองระหว่างเดินอีก !
แล้วก็ไปซื้อตั๋วเข้าบ้านผีสิง(ตั้งเอง จำชื่อไม่ได้) จะบอกว่า

โคตรน่ากลัวครับ แต่ทำดีมากๆ เดินคนเดียวล่ะตายแน่นอน เอาคนมาเล่นจริงๆ แล้วประทับใจ zone นึงมาก มันจะตั้งกระจกเงาด้านซ้าย ขวาทำเปนทาางเดิน แล้วทำไฟกะพริบ กะพริบแบบ แว๊บ(สว่างจ้า) แล้วหยุดช่วงนึง แล้ว แว๊บ ใหม่ ความถี่การกะพริบไม่คงที่ครับ

แล้วอย่างที่รู้ๆ ถ้ากลัวก็หรี่ตาเดินได้ แต่ zone นี้ทำไม่ได้ มันต้องมองทางตลอด ไฟก็กะพริบ ด้านข้างเปนกระจก ไม่อยากเดินชน

เฮ้ออ เจออะไรตามข้างทางเต็มไปหมด น่ากลัวพอๆกับไอ้เครื่องเล่นกะเพราะบินเลยครับ

แต่จากใจเลยคือสนุกและประทับใจมาก ทำดีมากๆ
แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะ มันมืดทั้งยังไม่มีเวลาว่างด้วยครับ

จากนั้นก็กลับบ้านด้วยเวลา 0.10 am ดึกมาก ไปตั้งแต่ 5.15 pm


พูดถึงเรื่องเวลาของที่นี่นะ ขนาดถามว่ารถนักเรียนจะมากี่โมง

"6.57 am" คือถ้าคนไทยก็บอก 7 โมงไปแล้วล่ะ จริงมั้ย ? ไม่ก็ 6.55 มันไม่มีเศษ 7 ออกมาแน่นอนอ่ะ


ปล. อยากไปงานสัปดาห์หนังสือ
ปล2. อีกไม่นานหิมะก็ตกแล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2551

Photography

หลังจากที่เปลี่ยนวิชาเรียนกันเปนที่เรียบร้อย
ชีวิตก็ดูจะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ดูเหมือนจะดีขึ้นมั้ย ?





ไม่เลย





พอมันเริ่มจะดี เหมือนยืนอยู่นานกำลังจะได้นั่ง มันก็เหมือนจะมีอะไรแหลมๆมาแยง*** ทำให้นั่งไม่ได้ มิหนำซ้ำยังเจ็บ***อีก

กลับมาเรื่องของ photography ดีกว่าครับ หลังจากเรียนไปกันหลายอาทิตย์ ก็ต้องทำงานไปบ้าง เรียนไปบ้าง ฝึกเองไปบ้าง ทั้งนี้ทั้งนั้น ในช่วง 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาก็มีงานมาให้ทำ โดยงานแรกคือ



เอาลวดที่กั้นหน้าแพะออกไป
หลังจากทำไปได้ส่วนหนึ่งก็ออกมาดังนี้


เผอิญว่ามันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ครับ ของที่เสร็จแล้วลืมใส่ jump drive มา(ทำเสร็จวันนี้ในคาบ)
งานต่อไปคือ



ทำให้ภาพนี้ใหม่ขึ้น โดยออกมาได้ดังนี้

นั่งทำไประหว่างอัพบลอก บอกตรงๆว่าอาจจะไม่เนียนพอ เนื่องจากเพิ่งทำครั้งแรก พรุ่งนี้ต้องเอางานภาพเก่านี้ไปส่งแล้ว ยังทำไม่เสร็จเลย (ดูขาสิ)

รู้สึกมีงานอีกเยอะกับวิชานี้ แต่








ลืมไปหมดแล้วว่ามีอะไรบ้าง

แต่โดยรวมช่วงนี้สุขสบายดี พรุ่งนี้เด็ก Germans จะกลับกันแล้ว วันนี้ Leo มาลาด้วยครับ แถมมีการบอกส่งท้าย

"I like you"

...

อาทิตย์ Homecoming ก็ผ่านไป จำได้เลยว่ามีวันนึงให้แต่งตัวเปน Rock Star
บอกตรงๆว่ามัน ล็อคสายตา ผมจริงๆ




















แม้เจ้าาาา จะแต่งไปทะเลหรืออย่างไร ตอนเช้าๆนี่ ไม่หนาวหรือคนดี ?

แทบไม่มีอะไรปิดเลย ....













ปล. Next week is AWESOME !!!!

วันศุกร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2551

I hate this Week !

I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week I hate this Week



เริ่มต้นได้น่าตื่นเต้นดีนะ
แต่ผมไม่ตื่นเต้นด้วยหรอกครับ


หายนะชัดๆครับ อาทิตย์นี้
เริ่มจาก

ไม่สามารถไปงาน Homecoming Dance ได้ เนื่องจาก Rotary Conference
ไม่ได้ทำโปสเตอร์เนื่องจากไม่มีเวลาทำ ใช้ทั้งวันหยุดไปกับคนใน Rotary
ดันเผลอลบ presentation จากเครื่องตัวเองไป แล้วไม่มีเวลาไป copy ที่โรงเรียนแล้ว ไม่อยากทำใหม่ !
จะออกไปซื้อ jacket แต่เวลาไม่ค่อยจะมีเลยไปได้ร้านเดียวและไม่ได้ซื้อ
มีการบ้านค้างๆคาๆอีกเยอะแยะ แต่ต้องใช้วันหยุดที่จะมีถึงนี้กับการประชุม
และอื่นๆอีกมากมาย

อาทิตย์นี้เรื่องซวยเยอะแยะ ซวยทั้งนั้น !!


ยังดีที่วันอังคารมี



Japanese Culture Club



ปล. ผ่านไปเร็วๆนะครับ อาทิตย์แห่งหายนะ

วันพุธที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2551

Japanese Culture Club

หลังจากที่ได้โอ้อวดกันไปเป็นที่เรียบร้อย เรื่องที่ผมจะเข้าร่วม Japanese Culture Club

วันนี้หลังเลิกเรียน เวลา 3.00pm ก็ได้เดินเข้าไปในห้อง 236 เพื่อสมัครเป็นสมาชิก

ก็เข้าไป แล้วก็ไปถามๆเค้าว่ามาถูกคลับรึเปล่า หรือจะถูกขับไล่(ฮากริบ)


หมายเหตุ* มังงะ คือ หนังสือการ์ตูน ย้ำว่าหนังสือ เป็นเล่มๆอ่ะครับ
แต่ไม่หนาเท่าหนังสือพระพุทธหรอกผมว่า

พอเข้าไปได้สักระยะ ก็เริ่มมีคนตามเข้ามา เข้ามา จนคนเต็มห้อง

มีคนแต่งตัวเหมือนหัวหน้าหน่วยใน bleach ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าแต่งมาทำไม

หลายๆคน ..คง








ไม่เข้าใจ ใช่มั้ย ? ว่าผมพูดเรื่องอะไร

จากนั้นก็มีคนเข้ามาทัก แล้วก็คุยกันไป ปรากฎเค้าจำได้ว่าเราไป assembly เมื่อวันศุกร์ ก็ดีนะ

บางคนก็จำได้ บางคนก็จำได้แต่รูปอาหาร- --ทำเปน powerpoint ไปน่ะครับ

พอถึงเวลาก็มาประชุม พูดกันถึงเรื่อง shonen กับ shojo

Shonen คือมังงะผู้ชาย
Shojo คือมังงะผู้หญิง

พูดถึงมังงะนี่ บางเรื่องเรารู้จัก เพียงแค่ภาษาไทย พอพูดชื่ออังกิดปุ๊บ งงปั๊บ
ต้องเหนภาพถึงจะจำได้

บางเรื่องตัดสินไม่ได้ว่าจะให้ผู้ชายหรือผู้หญิงดี ซึ่งตามความเหนอาจจะเปนเพราะช่วงแรกๆ สนพ. ต้องการขายเปนกลุ่มๆไป แต่พอหลังๆ คนมันจะเปลี่ยนไปมั้ง คิดว่านะ

ผู้ชายก็เริ่มจะเปนหญิง (เหมือนแกอ่ะ!!)
ผู้หญิงก็เริ่มจะเปนชาย

มันเลยทำให้ค่านิยม ความชอบมันเลยเปลี่ยนไป ซึ่งเดี๋ยวนี้ สนพ. มักจะไม่แยกชายหญิงแล้ว แต่ สนพ.บงกชยังคงแยกอยู่บ้าง แต่ก็แปลกที่ว่าบงกชพิมพ์มังงะสำหรับผู้หญิง แต่มันดั๊นมีผู้ชายไปอ่านซะนี่

(ตูก็หนึ่งในนั้น)

หลังจากนั้นก็เปิด youtube เพื่อดู openning theme ของ anime
แล้วก็คุยกันว่า shonen หรือ shojo

เปิดไปราวๆ 6 อัน ซึ่งก็เต็มใจฟังและดูอย่างยิ่ง จากนั้นก็เอาเรื่อง cowboy bebop มาเปิด
มีการเถียงกันว่าจะเปิดแบบ eng หรือ jap แล้ว sub eng ดี ซึ่งผมคิดว่าอย่างหลังจะดีกว่าเพราะเสียงต้นตำรับมันได้อารมณ์กว่า













ไม่ใช่ร๊อก มันฟังอังกิดไม่ออก

และแล้วก็ได้ดูแบบ eng จริงๆด้วย แต่แอบดีใจที่ดูโดยรวมรู้เรื่อง เพราะอนิเมะชอบทำให้พูดช้าอยู่แล้ว
แล้วก็มีแจกเค้กก้อนเล็กๆกับ soda candy

ไอ้ soda candy นี่ ทำปากเหมือนโดน Burn(Mana)

แต่ที่สุดแล้ว ก็อยากบอกว่า



















อยากไปคลับนี้ทุกวันโว้ยยยย

ปล.งานเริ่มเข้ามาเรื่อยๆ เนื่องจากไปเที่ยวบ่อยเกินไป