cap|sule Cafe'

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 9 ที่ผ่านมา(วันเดียวกับที่กลับมาจากนครพนมน่ะแหละ) เวลาประมาณ 10.00 ก็ออกจากหอออกไปทานอาหาร แล้วก็โทรไปนัดเพื่อนว่าเจอกันที่ Victory Monument เพื่อนมันไปมาวันที่ 8 แล้วมันบอกว่านั่ง 522 ไป แต่พอถึงเวลามันไม่มี 522 มันไม่อยากรอเลยไป 29 ไปลงที่ ม.เกษตร ไอ้เราก็ไม่เคยไปอ่ะเนอะ นั่งไปหวังพึ่งเพื่อนว่าพอถึงมันก็เรียกเรา แต่เราก็เริ่มเอะใจตอนมันเริ่มเงียบๆ พอซักพักเป๋ารถเมลล์บอกว่าถึง ม.เกษตร แล้ว

..........

รู้สึกเงียบแปลกๆ เลยหันไปมองเพื่อนด้านหลัง เอ่อ...หลับ พอไปดูเพื่อนด้านหน้า เอ่อ...หลับ เสียงในใจมันกู่ร้องว่า"เพื่อน...กูรักมึงว่ะ" !!!!! รีบปลุกอย่างแรง ไม่งั้นไม่ทันแหงมๆ เอ้อ..คนขับแกเบรคแรงมาก เพื่อนเค้าอยู่ระยะ1/5ทางด้านหลังของความยาวรถเมลล์ ปรื้ดดดดดดดดดด!!!! มันไถลไป 4/5 ของความยาวรถเมลล์ แล้วเราก็เดินลงอย่างรวดเร็ว พอลงปั๊บ ก็งงปุ๊บ






ที่นี่ที่ไหน...ว่ะ ??!!

ม.เกษตรมัน....อยู่ส่วนไหนของสายตาว่ะเนี่ย มีแต่ซากปรักหักพัง นี่ข้าข้ามมิติมาแล้วรึสหายข้า
พอมองไปซักพักเพื่อนก็จำได้ จำได้ว่าไอ้รั้วแบบนี้แหละรั้ว ม.เกษตร เอ่อ...แล้วมันม.เกษตรมันเล็กๆที่ไหนครับ จากการฝ่าฟันทั้งหมด 3 ด่าน เราก็ถึงร้าน capsule cafe ดังหวังไว้ โดย

ด่านที่ 1 แผนผังสุดบวม
มันเป็นแผนผังที่ดีจริงๆ ดีจนไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน เรายืนตรงไหนของมันยังไม่รู้เลย(หนักใจ) เราก็เริ่มจับจุดทีละน้อย ทีละน้อย จนได้ว่าเดินไปกันก่อนล่ะกันเพื่อน เอาไว้ว่ากันอีกที ...

ด่านที่ 2 การเดินทางและทางออกที่โหดร้าย
เราก็เริ่มเดิน เดินและเดิน เอ่อ...เดินไปถึงไหน เดินไปคุยไปหิวไปพลางๆ เดินไปซักพักก็เจอตึกที่เป็นเป้าหมาย แต่มันก็...แค่นั้นแหละ มันไม่ได้ติดกับทางออกแต่อย่างใด จะบอกว่ามันร้อนมากๆ มีต้นไม้เยอะ แต่ใบไม่เยอะอย่างที่หวัง ดูท่าใบไม้ที่พื้นจะเยอะกว่าราวๆ 4 เท่า (ได้ว่า f(x)=4x เมื่อ x คือใบไม้บนต้น, f(x) คือใบไม้บนพื้น 555) เดินไปเรื่อยๆตามความรู้สึก เราก็เจอทางออก วี๊ดวิ้ว~ ดีใจสุด สุด เลย ...ซะเมื่อไหร่ ประมาณว่าถนนที่เจอมันเป็นถนนไรไม่รู้ไม่ได้เป็นงามวงศ์วาน แล้วก็ไม่มีวี่แววของผู้คนเลยซักนิดเดียว...

ด่านที่ 3 งามวงศ์วาน capsule cafe และมิตรภาพ
การเดินทางช่างบั่นทอนกำลังเสียจริง เมื่อเห็นยานพาหนะต่างๆผ่านไปก็อดน้อยใจมิได้ว่าทำไมพวกเราต้องมาเดินกันเช่นนี้ด้วย ก็เดินไปเจอยาม ถามยามว่าคุณครูจะโกดมั้ยคร้าบ ... เอาเป็นว่ายามบอกว่าเดินไปอีกหน่อยก็ถึงถนนงามวงศ์วาน แล้วก็เจอจริงๆ เดินไปซักพักก็เริ่มเห็นว่า สิ่งที่หวังไว้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ถ้ามาคนเดียวอาจจะกลับไปแล้วก็ได้มั้ง เพราะมีเพื่อนอยู่ ...เพราะเพื่อน(อีกแล้ว)ล่ะมั้งที่บางทีก็ทำอะไรขึ้นมาได้ (... ไปไกล) แล้วก็ขึ้นไปบนร้าน ก็ไม่ใหญ่มากนะ เพิ่งเปิดด้วยเหมือนอะไรๆก็ยังไม่พร้อม แต่ก็พักเหนื่อยแล้วเดินดู ชม ซื้อ จนประมาณ15.00 ก็กลับ

ที่ร้านมีเต้น แบบว่าตามการ์ตูนอ่ะนะ ก็ดีอ่ะ สำหรับเค้าแล้วก็เป็นอะไรที่บันเทิงใจดี เพลงนี้ชื่อว่า Hare Hare Yukai
(รอซักพัก เนื่องจากเนทมันไม่อำนวย อัพม่ายด้าย TT)

ครับ เอาเป็นว่าพบกันใหม่คราวหน้า เร็วๆนี้แหละมั้งนะ ฮ่าๆ

บ๊ายย บี~