บทความนี้เขียนถึงใคร ?

(ภาษาวิบัติซักเล็กน้อยคงไม่จับผมนะ - --อยู่ที่ว่าคุณจะจับอะไร)

A : ว่าไงเพื่อน ไม่ได้เจอกันตั้งปีนึง เปนไงบ้าง
B : ก็ดี สุขสบาย แต่จิตเศร้าหมองไปบ้าง (เพราะโลกธรรมรึเปล่าอันนี้ผมไม่มั่นใจ(ฮา))
A : แล้วไปทำอะไรมาบ้างล่ะ หายหัวไปนานเนี่ย
B : ได้ทำอะไรเยอะแยะนะ แต่ส่วนใหญ่ก็ได้เจออะไรใหม่ๆ ได้ทำอะไรใหม่ๆ ได้จดจำสิ่งใหม่ๆ
A : แล้วสิ่งเก่าๆล่ะ.... เธอได้ลืมไปหมดแล้วหรอ ?
B : ลืมหรอ ? ไม่หรอก ไม่ได้ลืม บางอย่างก็ลืมไม่ได้จริงมั้ย ? อย่างน้อยเราก็จำเธอได้ไง (นะ - -*)
A : ... จ้ะ แล้วคิดว่าต่อจากนี้จะทำอะไรล่ะ เราอยากทำอะไรล่ะ ?
B : ไม่รู้สิ ยังคิดไม่ออกเลย เพราะตอนนี้เรามีเรื่องที่กลุ้มใจอยู่น่ะ
A : เอ๋ !! แกนี่นะมีเรื่องกลุ้มใจ ปกติแกเปนคนร่าเริง ไม่คิดอะไรไม่ใช่หรอจ๊ะ สอบ(เคมี)ตกแกยังสบายใจเลย
B : หึหึ เรื่องที่ทำให้เรากลุ้มใจมีแค่ 3 เรื่องเท่านั้น - --เท่าที่เรานึกออกตอนนี้น่ะนะ
A : เรื่องอะไรบ้างหรอ ?
B : ความตาย ความแตกแยก ...และความรัก
A : แหม.. จ้ะๆ แล้วเรื่องไหนล่ะที่เรากลุ้มใจ
B : เรื่องที่กลุ้มใจ คือเรื่องที่เราหาคำตอบของการแก้ไขไม่ได้น่ะสิ
A : แล้วมันเรื่องไหนล่ะ
B : ถ้าพูดถึงความแตกแยก เธอคิดว่ามาจากเหตุผลไหนล่ะ ? ทะเลาะ ไม่ลงรอย เราว่าเราแก้ไขปัญหาเหล่านั้นได้ พูดถึงความตาย ใครๆก็ต้องตาย... จริงมั้ย ? ในเมื่อมันเปนเรื่องปกติของทุกๆอย่าง เราว่ามันอยู่ที่เรายอมรับมันได้แค่ไหนมากกว่า เพราะงั้น...
A : จ้ะ เหลือเรื่องเดียวที่ให้กลุ้ม .... แกนี่บ้าเนอะ !
B : ไม่นะ -*- บ้าตรงไหน
A : เรื่องพวกนั้นยังหาคำตอบให้ตัวเองได้ ทำไมเรื่องแบบนี้หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ล่ะ ?
B : เพราะว่า... เวลาเจอปัญหาในเรื่องความรักแล้ว... มันหาทางแก้ไม่ถูกน่ะสิ ต้องทำอย่างนู้น ? ต้องทำอย่างนี้ ? แล้วสรุป ...ต้องทำอย่างไหนล่ะ เรื่องแบบนี้มันไม่ตายตัว ทำแบบไหนถึงจะดีที่สุดล่ะ ? ทำแบบไหนถึงจะทำให้เราเข้าใจกันได้ .... ใครเปนคนตัดสินล่ะ
A : ก็ตัวมึงเองไงแสดดดด !!
B : ง่ะ - -" ขนาดหาวิธีแก้ยังไม่ได้เลย จะตัดสินยังไงล่ะเธอ
A : ถ้าหาไม่ได้ ก็รอสิ รอได้มั้ย ? ไม่ต้องรีบคิดหรอก เรื่องความรักไม่เหมือนเคมี ที่ให้เวลาแค่ชั่วโมงเดียว(มันยังไม่เลิก)ค่อยๆคิดไป เด๋วก็ได้คำตอบเอง เรื่องแบบนี้ไม่มีในตำราหรอกเว่ย คิดเอาเองเฟ้ย คิดเองล้วนๆ
B : จ้ะ จ้า แล้วถ้าต้องรอ... ถ้ามันนานเกินไป เธอยังจะรอมั้ย ?
A : ขึ้นอยู่กับความมั่นคง(ของชาติ) ความเข้าใจ ความเชื่อใจ ไว้ใจของตัวแกเอง ถ้าแกเชื่อว่ายังรู้สึกเหมือนเดิม และมั่นใจในความรู้สึกของตัวเองอยู่ล่ะก็ การรอก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวอะไร จริงมั้ย ?
B : อืม
A : เวลามันหมุนไปตลอด แกก็ไม่ได้หยุดนิ่ง แกทำนู่นๆนี่ๆตลอด แค่การที่จะทำสิ่งที่เรียกว่า"รอ" เพิ่มขึ้นมาอีกอย่างมันคงไม่ลำบากไปเนอะ ? ใช่มั้ยล่ะ ? อย่างน้อยเวลาที่แกไม่มีอะไรจะทำ เวลาที่แกต้องอยู่คนเดียว อย่างน้อยก็ยังมี"รอ" (ไม่ใช่ติด ร นะครับ)มีความหวัง มีความคิดถึงใครซักคน บอกตรงๆว่ามันคงไม่ได้ทำให้รู้สึก happy เท่าไหร่นักหรอก แต่... มันทำให้เราดูมีคุณค่าป้ะ ? มันไม่ทำให้เปนคนที่ไร้จุดหมาย จริงมั้ย ?
B : ก็จริงนะ แต่การตั้งจุดหมายในเรื่องความรักมันไม่ดูไร้สาระหรอ ?
A : แล้วแต่แกแล้วล่ะ เรื่องแบบนี้ ถ้าคิดว่าการมีความรักคือเรื่องไร้สาระ แล้ว..ทำไมถึงยัง"รอ"อยู่ล่ะ ? จริงมั้ยจ๊ะ ? ถ้าจุดหมายมันดูไร้สาระ มันทำให้เราเศร้า แล้ว... ยังไงล่ะ ? ไม่ว่าจะจุดหมายไหนๆ เราทุกคนก็ต้องผ่านความยากลำบากจนกว่าจะถึงจุดหมายนั้นอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่ามันจะลำบากทางกาย... หรือจิตใจเท่านั้นแหละ
B : จริงนะ แต่... ถ้าเราทนความลำบากนั้นไม่ได้ล่ะ เราจะทำไง ? ควรหรือต้องทำยังไง ?
A : ไม่รู้สินะ ชีวิตยังไม่เคยเจอความผิดหวังเลย(หมั่นไส้~) ถ้าทนไม่ได้ ก็ไม่ต้องทน เพื่อนเราเคยบอกไว้ว่า เรื่องกลุ้มใจมันมีทางแก้ 2 ทาง คือการแบกรับ และ การยอมรับ - --ถ้าเลือกที่จะแบกรับ มันง่ายนะ ว่ามั้ย ? ง่าย ..แต่เจ็บ ..... แต่ถ้าเราเลือกที่จะยอมรับ ขอบอกตรๆงว่ามันไม่ได้ง่าย.. ในเรื่องความรัก การยอมรับต้องใช้เวลา ดูสิ มันทั้งยาก ทั้งใช้เวลานาน แต่...ผลที่ได้ มันจะทำให้เรามีความสุขที่สุดเลยนะ
B : อื้มม จริงนะ แล้วเราควรทำยังไงถึงจะยอมรับได้ล่ะ ?
A : อดทนจ้ะ หัดใจเย็นๆลงบ้าง มันก็เข้าสู่การ"รอ" น่ะแหละจ้ะ ที่สำคัญ !! ความเข้าใจเปนสิ่งสำคัญที่สุด เพราะถึงแม้ถ้าแกอดทน ใจเย็นและรอแล้ว แต่ถ้าไม่เข้าใจ มันก็กลายเปนการแบกรับน่ะสิ จริงปั๊นน ??
B : อ๋ออออ เข้าใจแล้วว สุดท้ายแล้ว ความรักก็เหมือนความเข้าใจ จริงป้ะ ?
A : ไม่เชิงจ้ะ แต่ก็จริง ดังนั้นในเมื่อมีความรักแล้ว ควรเข้าใจว่าอะไรควรทำ หรือไม่ควรทำ หัดใจเย็นๆ อย่าใช้ความเห็นแก่ตัว แล้วก็ใส่ใจในสิ่งต่างๆรอบตัวให้มากๆนะ
B : อื้มม เราเข้าใจแล้วววว ขอบใจมากน๊า แต่แก เรามีอีกคำถามนึงอ่ะ
A : อะไรจ๊ะ ??
B : ตกลงแล้ว ... บทความนี้เขียนถึงใคร ?
A : haha เรื่องนั้นให้ผู้อ่านตัดสินดีมั้ยจ๊ะ ? อิอิ ^^




ปล. เรา บ้า ป้ะ 555
ปล2. แค่อยากเขียนระบายอะไรแก้เหงาหน่อยน่ะ หวังว่าคงจะอ่านกันนะ(หวังว่า 55)
ปล3. bg เราตั้งชื่อว่า "ดาวหาง 945" นะ - --สังเกตดีๆจิ๊
ปล4.เราใกล้จะไปแล้ว.... คิดถึงทุกคนนะ